Amener Rasulu Rasul iman etti demektir. Allah Rasulu Miraç olayında gördüğü her şeye iman ettiği için, ayet bu cümle ile başlamaktadır. İnanan Müslümanlar da Allah Rasulunun (S. A. V.) anlattığı her şeye iman ettiği için, ayetin devamında müminlerin de iman ettiği beyan edilmektedir.

Allah Rasulu (S. A. V.) şöyle buyurmuşlardır;

"Bakara Suresinin sonunu okuyunuz. Rabbim onları bana, arşın altındaki bir hazineden verdi. Onlar benden evvel hiçbir peygambere verilmemiştir. "

Bakara Suresinin başında, Allahu Teâlâ'nın iyi kullarının gayb alemine, hayat kitabımız olan Kur'an'ı Kerim'e ve daha önce gönderilmiş olan ilahi kitaplara iman ettikleri, namaz kılıp, zekât verdikleri, Allahu Teâlâ'nın verdiklerinden, Allahu Teâlâ'nın rızasını kazanmak için harcama yaptıkları, iman ve amelleri sayesinde rıza-i ilahiye uygun hayat sürüp iki cihan saadetini kazanabilmek için çabaladıkları anlatılmaktadır. Daha sonra surede; daha önce gönderilmiş kitaplar, peygamberler, ümmetler, Allahu Teâlâ'nın onlara verdiği nimetler, o ümmetlerin nankörlükleri, isyanları anlatılmış, bu kıssalardan ibret alarak İslam'ın getirdiği hidayetten sapılmaması uyarısında bulunulmaktadır. Allahu Teâlâ Bakara Suresinin sonunda ise Müslümanlara değer verdiğini göstererek, kul ile Rabbi arasındaki ilişkiyi kurmanın yolu hakkında bilgi vermiştir.

Rasul ve çevresindeki Müslümanların imanlarının ve itaatlerinin Allahu Teâlâ tarafından tasdik edilmesi, eşsiz bir iltifat vesilesidir. Bu tasdiki takip eden niyaz talimi ise kulluk yolundaki iniş ve çıkışları göstermekte, imanlı kulların istemeden yaptığı kusurlarının bağışlanacağı müjdelenmiştir. İnanan kulların suresinin evvelinde öğrendiği isyankar ümmetlere benzememek için nasıl dua etmesi bildirilmektedir.

Esasen kulluğu zor olmadığı, Allahu Teâlâ'nın kullarına güçlerini aşan yükümlülükler yüklemediğini açıkça belirtilmektedir. İslam'ın getirdiği yükümlülükler insan fıtratına uygundur ve insanların zorlanmadan kolayca yaşayabilecekleri şekilde düzenlenmiştir. Şeytan ve avanesi doğru yolun önünde engeller kurmuş, küfür ve nankörlük tuzağına birçok kişiyi düşürmüştür. Sapıklığa düşenlerin çokluğu karşısında inananlar, kendi güç ve gayretleri yanında, her şeyin tek hakimi olan Allahu Teâlâ'ya sığınmak zorunda oldukları belirtilerek, dua ayetleri ile ayet sonlandırılmıştır; " Sen bizim Mevla'mızsın, inkarcılara ve kafir topluluğuna karşı bize yardım et. " Burada bahsedilen kafir topluluk; kişinin nefsi, kötü düşünceleri, kötü niyetli insanlar, cinni ve insi şeytanların hepsidir.

"Rasul (S. A. V.) Rabbinden indirilenlere iman etti, müminler de iman etti; Allahu Tealaya, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine iman ettiler. İlahi kitapların ve peygamberlerin hepsine iman ettiler. Hesap gününde isyankar ümmetler peygamberlerini inkâr edip yalancılıkla suçladıkları zaman, hepsinin hak olduğuna ve görevlerini eksiksiz yerine getirdiklerine dair Muhammed Ümmeti şahitlik edecektir. Ayet-i kerimelerde Allahu Teâlâ peygamberlerini bu ümmete anlatmış, bu ümmeti şahit tutmuştur. Dönüş sadece Allahu Tealayadır. Buna iman eden kişi bu esas üzerine hayatını düzenler, aşırılığa kaçmaz.

Allahu Teâlâ herkese sadece kendi gücünün yettiği kadarını yükler. Herkesin kazandığı hayır da fenalıklar da kendine aittir. Buna rağmen eğer unutma veya yanılma haliyle, gaflete düşülecek olursa, Allahu Teâlâ'nın affı çok yücedir. Yanılma durumunda nasıl dua etmemiz gerektiği merhameti çok yüce olan Allahu Teâlâ tarafından kuluna öğretilmektedir;

"Rabbimiz, eğer unutursak, yahut kasıt olmaksızın hata etti isek, bizi sorumlu tutma, onlardan bizi hesaba çekme.

Rabbimiz, bizden önceki ümmetlere yüklediğin musibetler gibi bize ağır yükler yükleme.

Rabbimiz, gücümüzün yetmeyeceği şeyleri bize yükleme, bizden hasıl olan günahları affet, bizleri bağışla, bize merhamet buyur.

Sen Mevla'mızsın, dostumuz, yardımcımızsın. Kafir topluluğuna karşı bize zafer ve yardım ihsan buyur. "